Een zorgwekkende trend

Zoals u misschien al eens eerder in deze nieuwsbrief hebt gelezen, woon ik in Italië (waar het nu trouwens bloedheet is).

Als je in Italië ergens heen gaat (boodschappen doen, hapje eten), dan is de kans groot dat je aan de praat raakt met andere, vaak wildvreemde Italianen. Want een Italiaan is gemakkelijk in de omgang en maakt graag een praatje. Héél graag zelfs.

Bij de favoriete onderwerpen horen (vooral bij mannen) absoluut economie en politiek. Als het daarover gaat, dan stel ik mij altijd passief op. Ten eerste wil ik (juist als het over economie gaat) niet overkomen als iemand die denkt dat hij het allemaal beter weet.

Maar ten tweede krijg je door te luisteren een veel betere indruk over hoe de gemiddelde Italiaan tegen de huidige economische en politieke situatie in Italië (en Europa) aankijkt.

Dalend vertrouwen in Duitsland
En daarmee komen we op iets waar ik dinsdag in dit artikel al aan refereerde. Ik vertelde u dat de Duitse regeringsleiders er door hun glasharde opstelling tegenover Griekenland voor hebben gezorgd dat ze vooral in Zuid-Europese landen niet langer worden vertrouwd.

Vooral dit u wel bekende beeld van de Griekse gepensioneerde, die vorige week van ellende op de straat ging zitten, kwam keihard binnen. Want de gemiddelde Italiaan is zich er zéér van bewust dat we die Griekse taferelen ook hier kunnen krijgen.

Stronzi
Ik woon nu bijna zeven jaar in Italië. En de eerste zes jaar hoorde ik nooit iemand negatief spreken over mensen uit andere Europese landen. Zelfs niet één keer.

Maar het afgelopen half jaar is het me opgevallen dat ik steeds vaker van Italianen te horen krijg dat ze die Duitsers niet moeten.

“Er zijn ook goeie bij, maar de meesten zijn stronzi“, vertelde een eigenaar van een restaurant mij deze week nog.

Te vaak
Ik hoor dit tegenwoordig te vaak. Terwijl Italië bij lange na niet zulke harde klappen heeft gehad als Griekenland, Spanje en Portugal. En dus minder directe reden heeft om boos op Merkel of Schäuble te zijn.

Als ik dat hier in Italië al zo vaak hoor, hoe vaak zou ik het dan hebben gehoord als ik in één van die landen zou hebben gewoond?

Gevaarlijke cocktail
Ik constateer een trend. Een trend die er een jaar geleden nog niet was.

Een zorgwekkende trend.

Maak vervolgens een cocktail van kortzichtige EU-regeringsleiders, hyperige media en landelijke politici die graag het anti-Europese sentiment willen opstoken, en je hebt niet alleen een zorgwekkende, maar ook een gevaarlijke trend.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De val van de euro is ingeluid

Nieuwe leningen verstrekken aan een land dat al jarenlang failliet is, is pure geldverspilling. En in het geval van Griekenland betekent het bereikte akkoord tegelijk nog veel meer sociale ellende in Griekenland.

Want de door Griekenland te nemen maatregelen zijn economisch gezien minstens net zo contraproductief als de maatregelen die de Grieken de afgelopen jaren al werden gedwongen te nemen.

Over een tijdje gaan we dus precies hetzelfde gedoe krijgen als de afgelopen maanden. Alleen dan met een nóg grotere Griekse schuld.

Bezittingen worden verpatst
Het meest trieste van deze deal is echter het privatiseringsfonds van €50 miljard. Dat gaat ervoor zorgen dat Griekenland haar bezittingen gaat verpatsen om zo haar crediteuren te betalen, waarna het nog steeds een failliet land zal zijn.

Griekenland zal straks een failliet land zijn én al haar belangrijke infrastructuur zal in handen van grote internationals zijn, die dat voor een prikkie zullen hebben opgekocht.

Interview Varoufakis
De enige morele winnaar van afgelopen maanden is uiteindelijk Yanis Varoufakis gebleken. Hij hield voet bij stuk, maar moest aftreden toen bleek dat Tsipras te bang was voor de gevolgen van een mogelijke Griekse uittreding uit de euro.

In dit artikel gaf ik u al een directe link naar de voorstellen die Varoufakis in juni tijdens de Eurogroep meeting deed. Grotendeels volkomen logische voorstellen, die echter direct van tafel werden geveegd.

Geen interesse in economische argumenten
Ik kwam gisteren dit interview met Varoufakis tegen, dat ik u absoluut aanraad om te lezen. Het meest schokkende deel van het interview is wat mij betreft het deel waarin Varoufakis vertelt dat zijn Europese collega’s totaal geen interesse hadden om de gevolgen van economische maatregelen inhoudelijk te bespreken.

“You put forward an (economic) argument that you’ve really worked on, to make sure it’s logically coherent, and you’re just faced with blank stares.”

“You might as well have sung the Swedish national anthem – you’d have got the same reply.”

Een stel idioten
Dit, beste lezer, zegt alles. De eurozone wordt geleid door een stel idioten dat politieke machtspelletjes belangrijker vindt dan daadwerkelijk proberen te bedenken hoe je een failliet land er weer bovenop kunt helpen.

Merkel en Schäuble hebben dit weekend het vertrouwen van vooral de Zuid-Europese burger definitief verspeeld. Het kan nog een tijd duren voordat het echt gebeurt, maar wat mij betreft is de val van de euro afgelopen weekend definitief ingeluid.

Wie betaalt de Griekse rekening?
Allereerst de gewone Griekse burger. Want die gaat geen enkel profijt hebben van de ruim €80 miljard die via Griekenland direct naar Griekenland’s schuldeisers gaat.

Maar al het geld dat aan Griekenland wordt (en al is) geleend gaat uiteraard niet terug komen. Dat gaat uiteindelijk ten koste van de brave spaarder die niet beseft welke enorme risico’s hij loopt met zijn spaarrekening.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De ene leugen volgt de andere belofte op

Ik moest gisteren sterk denken aan dit artikel van vorige week.

Nederlands eerste minister Mark Rutte ligt onder vuur omdat hij tijdens de verkiezingsdebatten heeft gezegd dat er geen cent meer richting Griekenland zou gaan.

Gisteren bleek dat het bereikte akkoord met Griekenland jaarlijks 70 miljoen euro gaat kosten. In totaal een miljard.

Rutte gaf gisteren zelf toe dat hij strikt genomen (opnieuw) een verkiezingsbelofte heeft gebroken. Als je echter naar het bereikte akkoord kijkt, dan zie je dat het slechts een kwestie is van minder verdienen aan de Griekse leningen.

Liegen terwijl je een leugen toegeeft
En daarmee zien we de volgende, écht grote leugen. Want Rutte weet donders goed dat hij samen met zijn Europese collega’s de kop in het zand heeft gestoken.

Het is absoluut onmogelijk dat Griekenland het geleende geld kan terugbetalen. En dat de Nederlandse schatkist het aan Griekenland geleende geld terug gaat zien.

Over een tijdje zullen ze met een gedeeltelijke kwijtschelding komen, met daarbij een verklaring dat “de situatie is veranderd” en dat er daarom geen andere keuze is. De werkelijke schade zal voor Nederland fors hoger zijn dan die ene miljard.

En omdat we nu toch zo lekker bezig zijn met grove leugens van politici, kunnen we er net zo goed nog even twee bij pakken.

1. Spanje leent geld op de obligatiemarkt
Positief bericht, vindt u niet? De werkelijkheid is dat de Spaanse overheid geld leent van een Spaanse bank. Die Spaanse bank krijgt voor hetzelfde bedrag een lening van de ECB en mag daarvoor de zojuist gekochte staatsobligaties in onderpand geven.

Dit hele toneelstukje wordt opgevoerd omdat de ECB officieel geen geld mag printen om Spaanse staatsobligaties op te kopen.

2. Italiaanse minister van Financiën verwacht economisch herstel in 2013
Nog zo’n positief bericht dat dit weekend zelfs op pagina 101 van teletekst stond. Een minister gooit deze verklaring de wereld in, zonder dat hij zijn bewering ook maar ergens op baseert en de gehele Europese pers neemt het klakkeloos over.

Zo’n minister kan ongestraft dit soort voorspellingen doen, want als straks blijkt dat de economie nog verder in het moeras wegzakt, is het publiek zijn uitspraak al lang weer vergeten.

 

Luister nooit naar wat politici en centrale bankiers zéggen. Kijk alleen naar wat ze daadwerkelijk doen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Ik begin een beetje nerveus te worden

Op mijn Twitter account plaatste ik deze week diverse tweets met links naar publicaties van economische cijfers. Duitse detailhandelsverkopen omlaag, Spaanse detailhandelsverkopen ingestort, verder oplopende werkloosheid in de eurozone etc.

Biertje?
François Hollande is zo op zoek naar geld om de gaten in zijn Franse begroting op te vullen, dat hij de accijns op bier met 160% wil verhogen. Portugal gaat de belastingen nog maar eens fors verhogen. En Griekenland komt met een begroting die laat zien dat de staatsschuld eind volgend jaar 189% van het BBP zal bedragen.

Griekse leningen gaan worden kwijtgescholden
Een gedeeltelijke kwijtschelding van de Griekse staatsschuld is onontkoombaar. Waardoor politici straks definitief aan de belastingbetaler moet vertellen dat we de Griekse leningen niet terug gaan zien. Iedereen zal zich nog politici herinneren die vertelden dat we juist aan die Griekse leningen zouden gaan verdienen. Zoals Jan Kees de Jager ons hier vertelde.

Het eerste miljardengat in de begroting van 2013
In Nederland is inmiddels de BTW verhoogd van 19% naar 21%. In de begroting voor 2013 gaat Jan Kees er vanuit dat ’s lands BTW-inkomsten zullen stijgen van €42,4 naar €46,2 miljard. Ik garandeer u bij deze dat die verwachting niet zal uitkomen. Het eerste miljardengat in de begroting is een feit.

Toen ik afgelopen woensdagavond deze zaken aan mijn vrouw vertelde, voelde ik mij voor het eerst sinds het uitbreken van de crisis onrustig worden. Misschien omdat ik het gevoel krijg dat we nu dicht bij het moment komen dat het écht fout gaat. Dat de crisis écht gaat beginnen en dat er stijgende sociale onrust komt. Niet alleen in de PIIGS-landen, maar ook in de rest van de eurozone.

Wees voorbereid en heb een plan!
Ik kan u alleen maar aanraden om vooral ervoor te zorgen dat u zichzelf financieel voorbereidt op wat we de komende jaren voor de kiezen gaan krijgen.

In een gratis rapport vertel ik u precies wat ik de komende jaren ga doen met mijn geld en vooral ook wat ik de komende jaren vooral NIET zal doen.
Klikt u hier om dit gratis rapport aan te vragen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Al eens van TARGET2 gehoord?

Als u er nog nooit van gehoord hebt, dan is het daarvoor nu de hoogste tijd. Je hoort er nooit een politicus over spreken, maar het speelt een bepalende rol in de eurocrisis. TARGET2 is een soort betalingssysteem tussen banken uit EU-landen.

Als Spanjaarden massaal hun geld overboeken naar Nederlandse bankrekeningen, dan leent de DNB hetzelfde bedrag (via de ECB en de BdE) terug uit aan die Spaanse banken.

En zo komt het dat DNB per eind 2011 een totale vordering van maar liefst €150 miljard heeft. Op Zuid-Europese centrale banken. Zie onderstaande grafiek die ik van de DNB website plukte.

De kapitaalvlucht uit zuiderse landen gaat in 2012 uiteraard in volle hevigheid door. Inmiddels is de DNB-vordering dan ook opgelopen tot ongeveer €200 miljard.

Het is heel simpel
Ik kan u hier de hele logica geven van wat allemaal zal gebeuren, maar ik ga dat niet doen. Want het is heel simpel. Zodra Griekenland de euro verlaat, zullen Portugal, Italië en Spanje volgen. En heeft Nederland alleen als gevolg van dit ‘geniale’ TARGET2 systeem een schadepost van minimaal €200 miljard. En is Nederland failliet. Voor Duitsland geldt uiteraard hetzelfde.

Als u zich dus afvraagt waarom compleet failliete landen als Griekenland en Spanje toch financiële steun krijgen, dan is TARGET2 het antwoord. Ieder euroland dat uitstapt zal de boel doen ontploffen. Nederland en Duitsland hebben geen keuze. Ze moeten er alles aan doen om de boel bij elkaar te houden.

Wat dan?
Het ‘pappen en nathouden’ is niet vol te houden. Ofwel krijgen de EU-politici onderling ruzie en spat de boel uiteen. Ofwel zal de ECB massaal geld printen om de boot drijvende te houden. In beide gevallen lijkt het ons cruciaal om vooral niet teveel spaargeld in euro’s te bezitten.

Gratis rapport
In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan!” vertellen we u wat wij de komende jaren WEL met ons geld gaan doen, en wat vooral NIET.
Vraagt u het rapport hier aan.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Gekibbel over een minuscuul miniprobleempje

Vandaag verkiezingen in Nederland. Ik heb de afgelopen weken bewust een beetje (maar vooral niet teveel) de debatten gevolgd. Europa is een belangrijk verkiezingsthema en daarom wilde ik weten wat de lijsttrekkers daarover te melden hadden.

Het was precies zoals ik had verwacht. Ze hadden het thema Europa net zo goed het thema Griekenland kunnen noemen. Gaan we Griekenland nog een keer geld lenen (= geven) of niet. Iedere keer diezelfde discussie, terwijl de situatie even simpel als onvermijdelijk is.

Griekenland is een failliet land waar geen redden meer aan is. Punt.
Het eerder aan Griekenland geleende geld zijn we kwijt. Punt. 
Griekenland gaat uit de Euro, voert de Drachme in en devalueert fors. Punt.

Maar Griekenland is slechts een minuscuul miniprobleempje. Een puistje op de rug van een olifant. Als we het vergelijken met Spanje. Het Spanje waar ik de heren politici geen enkele keer over heb horen spreken.

If you owe the bank $100, it’s your problem.
If you owe the bank $100 million, it’s the bank’s problem.

Griekenland heeft een probleem, want het land zit zwaar in de schulden. De schulden die Spanje heeft zijn vele malen groter. Waardoor niet alleen Spanje, maar ook de overige (noordelijke) eurolanden een enorm probleem hebben.

Als Spanje zichzelf failliet verklaart, dan is de ellende niet te overzien. De Spanjaarden weten dat heel goed. En dus kunnen ze eisen stellen. Spanje heeft een gigantisch steunpakket nodig. Ze zullen dat steunpakket wel aanvragen, maar alleen als de overige eurolanden aan hun eisen tegemoet komen.

Dus geen Trojka (ambtenaren van IMF, EC, ECB) over de vloer. En geen bezuinigingen die de straten van Madrid nog meer dan nu zal doen volstromen met boze burgers.

De vraag is hoe de politici van Nederland, Duitsland, Finland etc. dit aan hun bevolking gaan verkopen. In het geval van Nederland geldt dat het uiteraard iets gemakkelijker is als de verkiezingen net achter de rug zijn. Je presenteert het gewoon als een “nieuwe, onverwachte gebeurtenis”, zodat de bevolking alleen maar machteloos kan toekijken.

De Nederlandse politici hebben nu wekenlang gekibbeld over het al dan niet extra steun verlenen aan een land dat toch al reddeloos verloren is. En hebben met geen woord gesproken over de tikkende atoombom onder de eurozone. Spanje.

Of dit domheid of leugenachtige slimheid is, mag u uiteraard zelf beoordelen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Als Griekenland de Euro verlaat, dan…

Er is in Europa ongeveer één politicus die het simpel probeert te houden. Die op een voor iedereen begrijpelijke manier vertelt hoe de zaken ervoor staan. En die ook lijkt te weten hoe de financiële markten werken.

Op mijn Twitter account plaatste ik op 18 juni al een filmpje waarin Nigel Farage op amusante wijze de Europese leiders de les leest over hoe ongelofelijk dom die 100 miljard bankensteun aan Spanje in elkaar steekt.

Er is bij CNBC ongeveer één reporter die nog van zijn vader en moeder heeft geleerd dat je een dollar maar één keer kunt uitgeven en die deze wijze les ook nog zijn leven lang heeft onthouden. Rick Santelli gaat met grote regelmaat tekeer tegen het ongebreidelde geld verspillen van de Amerikaanse overheid.

Rick Santelli interviewt in onderstaand filmpje Nigel Farage, die gelijk even vertelt wat zal gebeuren zodra Griekenland de euro gedag zegt…

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Spaargeld omzetten in goud en/of zilver

Gisteren in Tegenlicht een rapportage over hoe Goldman Sachs de Grieken hielp om de staatsschuld enkele miljarden lager te laten lijken en daarvoor ongeveer 300 miljoen euro ontving. Ik moet het zelf nog bekijken, maar ik heb een sterk vermoeden dat het de moeite loont. U kunt de reportage hier online bekijken.

De Griekse situatie is ronduit dramatisch en veel van de huidige maatregelen zullen niet alleen niet helpen, maar zullen het probleem alleen maar groter maken. En hetzelfde geldt voor de meeste andere eurolanden. Ik verwacht voorlopig echter geen paniek meer door omhoog schietende rentes op euro-staatsobligaties.

Dit omdat de ECB in december al 489 miljard euro aan de banken heeft uitgeleend tegen 1% en naar verwachting eind februari met nog eenzelfde pakket van 1.000 miljard zal komen. De banken beleggen (een deel van) dat geld in euro-staatsobligaties, ontvangen daar 3 tot 5% op en steken het verschil als winst in hun zak. Gratis winst uit vers gedrukt geld.

Iemand moet dat echter betalen, want voor niks gaat de zon op. Wie dat betaalt? De gewone burger met een gewoon salaris en een spaarrekening. Die gaat het slachtoffer worden van de inflatie die dit soort praktijken veroorzaakt. Het is daarom dat ik iedere week benadruk hoe belangrijk het is om (een deel van) ons spaargeld om te zetten in goud en/of zilver.

Verder las ik gisteren in een Amerikaanse nieuwsbrief dat goud- en zilveraandelen ongelofelijk goedkoop zijn in verhouding tot de prijs van goud en zilver. Goud en zilver stegen de afgelopen twaalf maanden in prijs, terwijl de koersen van goud- en zilveraandelen juist daalden. Op zichzelf geen nieuws voor ons. Maar de laatste keer dat deze situatie zich voordeed, stegen de koersen van goud- en zilveraandelen met 121% in een jaar tijd!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Gedoe rond Griekenland

‘Als ik de terugkeer van de drachme zie aankomen, haal ik al mijn euro’s van de bank en verberg ze thuis’. Deze uitspraak van een Griekse burger las ik vanochtend in een krant. Dit sluit uiteraard perfect aan bij mijn artikel van afgelopen vrijdag over welke problemen EU-landen die willen uitstappen zich op de hals halen.

Als Griekenland dus echt uit de euro dreigt te stappen, dan zullen er een heleboel euro’s van de bank worden gehaald en die zullen in een heleboel oude sokken en onder een heleboel matrassen worden gestopt. Griekse overheid failliet, Griekse banken failliet, West-Europese banken failliet, systeemcrash.

Het huidige gedoe rond Griekenland zie ik dan ook als politiek theater, waarbij de overige Europese landen vooral aan de eigen achterban willen laten zien dat ze de Grieken wel degelijk het vuur aan de schenen leggen. Ik kan mij niet voorstellen dat politici de gevolgen van een Griekse exit uit de euro voor hun rekening durven nemen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Uitstappen kost een smak geld

Als u mij al wat langer kent, dan weet u dat ik niet bepaald positief ben over politici en ook niet over banken. Tegelijk geldt echter dat we wél de omstandigheden waarin politici werken moeten respecteren. Daarnaast geldt dat er ook goede mensen bij banken werken, die zeer goede analyses maken. UBS heeft nu blijkbaar een ‘rogue trader’ in dienst, maar daarnaast ook een paar analisten die een zéér degelijk rapport over de Eurozone hebben geschreven.

UBS concludeert dat de Euro in de huidige structuur niet zou mogen bestaan, maar tegelijk dat het wettelijk onmogelijk is om een land uit de Euro te smijten. En dat het wettelijk onmogelijk is om zelf uit de Euro te stappen. Griekenland kan dus niet zomaar even uit de Euro worden gesmeten. Daarvoor zouden de 17 eurolanden unaniem akkoord moeten gaan om het Europese verdrag aan te passen. Inclusief Griekenland zelf. Een normale politicus zal de huidige wet- en regelgeving respecteren. En dat hoort ook zo.

Uiteraard kan een land eenzijdig uit de Euro stappen, maar dat heeft grote gevolgen. De UBS analisten leggen haarfijn uit waarom het een zwak euroland ongeveer 10.500 euro per burger zou kosten om uit te stappen en in de jaren nadien nog eens ongeveer 3.500 euro per burger per jaar. En waarom het een sterk euroland ongeveer 7.000 euro per burger kost en in de jaren nadien nog eens ongeveer 4.000 euro per burger per jaar. Dat is een pak geld! Het is onmogelijk om u alle details te geven, maar hieronder wel twee belangrijke punten.

Ten eerste geldt dat als je als sterk land uit de Euro stapt, je tegelijk uit de Europese Unie stapt. Als je dus uit de monetaire unie stapt, stap je ook uit de vrijhandelszone Europa. En gaan de andere landen importtarieven op je heffen, waardoor je export sector in elkaar dondert. Daarnaast zal de nieuwe nationale munt direct fors in waarde stijgen t.o.v. de Euro, wat de export sector nóg een extra tik geeft.

Ten tweede zullen je banken dan schulden hebben in die nieuwe sterke munt, maar nog altijd diverse activa in de dan nóg zwakkere Euro. En zullen ze alleen daarom al direct in de problemen komen. Daarnaast zullen banken forse verliezen lijden op staatsobligaties van zwakke Eurolanden. Banken zullen dus met een enorme hoeveelheid belastinggeld overeind moeten worden gehouden. De staatsschuld van een sterk euroland, zal na het uitstappen zodanig de pan uitrijzen, dat het land een zwak niet-euroland wordt.

Ik schreef dinsdag in dit artikel al dat het onverstandig is om al je geld in Euro’s aan te houden. Want als je over dit onderwerp goed nadenkt én doordenkt, dan is er voor de beleidsbepalers uiteindelijk slechts één denkbare oplossing. En dat is massaal nieuwe euro’s printen uit vers gebakken lucht. Ik blijf daarom vooral goud en zilver kopen. Ik hoop dat u dat ook doet.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: