Het begin van hyperinflatie

Eerder deze week kwam ik in een tweet een citaat van William White tegen. White was centrale bankier en is nu adviseur bij de OESO.

Hij is zo ongeveer de enige wereldwijd actieve beleidsmaker die vooraf waarschuwde voor de kredietcrisis.

Dit citaat slaat de spijker hard op de kop.

Zodra mensen beseffen dat de overheid niet langer zelfstandig de staatsschuld kan dragen, dus afhankelijk zijn van een schuld opkopende centrale bank, verliezen ze het vertrouwen in hun munt en ben je op weg naar hyperinflatie.

Draghi waarschuwt
Het stomme toeval is nu dat Draghi gisteren tijdens zijn persconferentie precies deed waar William White nu juist voor waarschuwt. Zie onderstaande tweet.

De ECB gaat stoppen met geld printen en wil vanaf 2019 de rente verhogen. Ze moeten wel, want inflatie is inmiddels gestegen naar 1,9%.

Tegelijk maakte Draghi echter duidelijk dat de ECB zich het recht voorbehoudt om opnieuw geld te gaan printen, zelfs als ze de rente verhoogt.

Het begin van verlies van vertrouwen
Daarmee helpt Draghi mensen te begrijpen dat diverse eurolanden (Italië voorop) nooit zelfstandig hun staatsschuld zullen kunnen financieren. Dat die landen chronisch de ECB nodig hebben om hun schuld op te kopen.

Dat is het begin van het verlies van vertrouwen in een munt. In dit geval de euro. Het begin van hyperinflatie.

De euro knalde gisteren direct omlaag. Daarmee komen we bij de waarschuwing die ik u gisteren ook al gaf. Zet spaargeld om in fysiek goud en zilver!

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Centrale bankierstaal

Voor onze Tweet van de week rubriek kies ik één van de in mijn ogen belangrijkste tweets die ik in de dagen voordien op mijn twitter-account plaatste, en bespreek die met u.

Hieronder de tweet van deze week.

De ECB stuurde een tweet uit, met daarbij Draghi’s uitleg over waarom de ECB gisteren besloot om voorlopig de rente op 0% te houden en geld te blijven printen.

In die uitleg zie je perfect hoe een centrale bankier met allerlei dure woorden van alles kan uitkramen, en toch een intelligente indruk maakt.

Ik heb het daarom even vertaald. De ECB blijft geld printen omdat ze bang zijn voor de stijgende euro.

Want een stijgende euro leidt tot dalende inflatie, meer import (wordt goedkoper) en stagnerende export.

De eurozone is economisch te zwak voor een sterke euro. Alles is geoorloofd om de euro te verzwakken. Uiteraard ten koste van de spaarder.

 

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wie gaat de extreemste zijn?

Ik was van plan om een artikel te schrijven over de gisteren aangekondigde ECB-maatregelen. Maar het is eigenlijk niet nodig.

Want de reacties in de reguliere media laten duidelijk zien dat het wantrouwen jegens Draghi toeneemt. Ik heb geen enkele positieve reactie gezien.

Voormalig DNB-president Nout Wellink was gisteren te gast bij Nieuwsuur. Hij liet geen spaan heel van het ECB-beleid. Hoef ik niets meer aan toe te voegen.

Van sinterklaas naar mafkees
Er wordt in de reguliere media nu (eindelijk) genoeg gewaarschuwd tegen dit dramatische, zeer gevaarlijke beleid.

Wat wel écht opvalt, is hoe de stemming in de media in slechts een paar maanden tijd volledig is omgeslagen. Toen ik in oktober dit artikel schreef, werd Draghi in de media nog als een soort sinterklaas omschreven, die met zijn pakjesboot onderweg was.

Nu is het vertrouwen in de ECB in snel tempo aan het slinken.

De mafste van allemaal
Begin volgende week is het de beurt aan BoJ-baas Kuroda. De mafste van allemaal. Deze gevaarlijke gek gebruikt Peter Pan als inspiratie voor zijn beleid. Zie hieronder.

Voor Japan is het zeer belangrijk dat de euro fors stijgt tegenover de yen. Want dat maakt het voor Japanse bedrijven gemakkelijker om tegen Europese bedrijven te concurreren op de wereldmarkt.

Op de grafiek hieronder zien we echter dat de euro sinds juni 2015 juist fors is gedaald (en de yen dus is gestegen).

Precies het omgekeerde van wat Kuroda nodig heeft om inflatie te doen stijgen.

Om deze trend te keren, zal Kuroda met maatregelen moeten komen die zo extreem zijn, dat iedereen die Japanse yens bezit, ze gillend omruilt voor dollars of euro’s.

Kluisjes
Toen Kuroda tijdens de laatste BoJ-meeting negatieve rente aankondigde om zo consumptie te stimuleren, bereikte hij het omgekeerde.

Want ook de Japanners hebben het vertrouwen in hun centrale bank (en in Abenomics) volledig verloren. Zie deze krantenkop.

De enige consumptie die Kuroda blijkbaar stimuleerde, was die van kluisjes. Japanners kochten massaal kluisjes, en haalden biljetten van 10.000 Yen (80 euro) van de bank om in die kluisjes te stoppen.

Wordt vervolgd…

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Dat zijn nog eens straffe uitspraken!

Even wat straffe uitspraken die ik afgelopen maand deed.

    • Koersen van de naar onze TopAandelen-abonnees gestuurde extra tips hebben duizenden procenten stijging voor de boeg.
    • De aandelen uit ons rapport “De Nieuwe Subprime Crisis” zullen met 80% tot 100% in koers dalen. De meesten zijn zelfs kandidaat voor 100% koersdaling.

Duizenden procenten koersstijging in goud- en zilveraandelen. Honderd procent koersdalingen in tech- en auto(lening)-aandelen. Dat zijn nogal uitspraken!

Eén eenvoudige reden
In normale tijden zou ik dat soort uitspraken nooit (kunnen) doen. Maar we zitten niet in normale tijden. Er is maar één reden waarom ik absoluut verwacht dat dit gaat gebeuren. Dat het zelfs onvermijdelijk is.

Het dramatische beleid van centrale banken.

Als Bernanke, Yellen, Draghi en Kuroda de afgelopen jaren normaal centrale bank-beleid zouden hebben gevoerd, zouden dit soort situaties nooit zijn ontstaan.

Bubbels en anti-bubbels
Ze vonden het echter nodig om de rente naar 0% te verlagen en bakken met geld te printen. En ze vinden het nu blijkbaar nodig met negatieve rente te experimenteren.

Daardoor onstaan overal waar je kijkt bubbels én anti-bubbels.

    • Als centrale banken de afgelopen 20 jaar normaal beleid hadden gevoerd, dan zouden we geen enkele reden hebben om ook maar één euro in goud en zilver te steken.Nu hebben ze de wereld sinds 2011 doen geloven dat zij voor wat betreft de economie alles onder controle hebben. Waardoor de goudprijs véél te hard is gedaald.

      Nu de wereld langzaamaan in de gaten krijgt dat centrale banken er een puinhoop van maken, zullen goud en zilver nog véél harder in prijs stijgen. En zullen de koersen van goud- en zilveraandelen met duizenden procenten stijgen.
    • Zonder het huidige Fed-beleid zou er nooit zo’n enorme bubbel in tech-aandelen zijn ontstaan. De rente zou te hoog zijn geweest en er zouden voor durfinvesteerders veel minder mogelijkheden zijn om investeringen in tech-bedrijven te financieren.Daarnaast zouden bij een normale rente veel minder beleggers zich gedwongen hebben gevoeld om richting aandelen te gaan. Ze zouden tevreden zijn geweest met hun spaarrente of met de rente op hun obligaties.
    • Zonder het huidige Fed-beleid zou de huidige enorme bubbel in de markt voor auto’s en autoleningen nooit zijn ontstaan.Het zou bij een hogere rente véél minder interessant én veel moeilijker zijn geweest om geld te lenen voor de aankoop van auto’s.

      En kredietverstrekkers zouden véél minder de neiging hebben om leningen te verstrekken aan mensen die niet kredietwaardig zijn (de subprime categorie).

En er is nog veel meer…
Daarnaast zien we nog véél meer bubbels en anti-bubbels. De bubbel in studentenleningen in de VS, de bubbel van buiten de VS uitstaande dollarleningen, de anti-bubbel in olie en diverse andere grondstoffen, de enorme bubbel in obligatiemarkten.

Allemaal veroorzaakt door maar één mensensoort: centrale bankiers.

Als centrale banken normaal hadden gedaan, dan zouden dit soort situaties nooit zijn ontstaan.
En zou ik nooit kunnen schrijven over verwachte koersstijgingen van duizenden procenten en over verwachte 100% koersdalingen.

Bedankbriefje
Maar juist door het krankzinnige beleid van Yellen, Draghi en Kuroda, ben ik er ongelofelijk hard van overtuigd dat dit gaat gebeuren.

Ik heb daarom alvast dit bedankbriefje geschreven. Ga ik over een jaar of drie naar ze toesturen:

Misschien is het ook voor u een leuk idee om straks een soortgelijk bedankbriefje naar ze toe te sturen.

Profiteren van duizenden procenten koersstijging?
Pak dan de zes extra tips mee die u als nieuwe TopAandelen-abonnee ontvangt
Klik hier om TopAandelen-abonnee te worden

Profiteert u graag van de enorme koersdalingen?
Bestel dan het rapport “De Nieuwe Internet Hype” en/of “De Nieuwe Subprime Crisis”

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Half miljardje duurder

Als je besluit om voor €4,5 miljard een aanschaf te doen waarvan de rekening in dollars komt, dan dek je op het moment dat je het definitieve besluit neemt je valutarisico af.

Zodat je zeker weet dat je niet voor verrassingen komt te staan.
Basiskennis financieel beheer.

Hoef je niet eens met derivaten te doen. Je opent een dollar-rekening, zet daar vijf miljard dollar op. En je betaalt de facturen die binnenkomen vanaf je dollar-rekening.

Valutarisico niet afgedekt
Mijn mond viel dan ook open van verbazing toen ik gisteren onderstaande krantenkop zag.

Blijkt dat de geplande 37 Joint Strike Fighters op basis van de huidige EUR/USD koers een half miljardje duurder zullen uitvallen dan vooraf verwacht.

Want van de 1400 mensen die in Den Haag in zo’n kantoorgebouw voor het Ministerie van Financiën werken, beschikt blijkbaar niemand over die basiskennis. Of ze zaten daar natuurlijk gewoon te slapen.

Kan nog een miljardje bij
De EUR/USD koers is nu 1,09. Als je alleen al dit artikel leest, dan weet je dat de dollar nog zéér fors verder zal stijgen. En we weten dat Draghi er alles aan doet om de euro verder te doen dalen.

Wij verwachten dan ook dat EUR/USD verder zal dalen naar 0,85.

Als onze verwachting uitkomt (en als ze nu niet snel besluiten tot afdekken), dan gaat het totale valutaverlies voor de JSF richting €1,5 miljard.

€1,5 miljard extra kosten. Omdat ze effe zijn vergeten om valutarisico af te dekken.

Sukkels.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Ook Nout Wellink vindt deflatie-angst grote onzin

Ik was vanmorgen even op de internetpagina van De Telegraaf aan het kijken of zij de afgelopen dagen misschien aandacht hadden besteed aan de stijgende goudprijs (zie  dit artikel), toen ik een interview met ex-DNB President Nout Wellink tegenkwam.

Hij vertelt daarin dat het een domme fout zou zijn, als de ECB nu geld zou gaan printen uit angst voor deflatie. Dat we juist dankbaar moeten zijn voor de lagere prijzen.

Grote onzin
Wellink verkondigt precies hetzelfde als wij eerder deze maand al in dit artikel deden. Die hele angst voor deflatie is grote onzin, die via de reguliere media bewust in de hoofden van burgers wordt gepompt.

Mooi dat Wellink in een interview met een grote krant vertelt dát die deflatie-angst inderdaad grote onzin is. Al zal dat Draghi uiteraard niet beletten om donderdag aan te kondigen dat hij geld gaat printen.

Waarom nu pas?
Wellinks collega Greenspan is na zijn pensionering plotseling ook dingen beginnen te zeggen waarmee ik het helemaal eens ben (zie dit artikel). Waarom beginnen mensen die belangrijke posities hebben bekleed pas ná hun carrière logische taal uit te slaan?

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

De hypocriete bezorgdheid van SuperMario

Gisteren vertelde ik u in dit artikel waarom de lagere olieprijs niet kan blijven duren. Wij beoordelen de lagere olieprijs in die situatie uiteraard als beleggers. De cijfers en feiten bekijken en beoordelen, conclusie trekken, en zodoende inspelen op de kansrijke situatie die wij hierin zien.

Kijken we nu even vanuit economisch standpunt naar de gevolgen van een lagere olieprijs. Vooral omdat Draghi gisteren zijn bezorgdheid daarover uitte.

Vanuit economisch standpunt is de lagere olieprijs slecht nieuws voor landen wiens economie vooral draait om olie. En is het goed én slecht nieuws voor een land als de VS dat behoorlijk wat olie produceert, maar daar niet heel afhankelijk van is.

Enorm goed nieuws voor Europa
Maar als er één werelddeel is, waarvoor de gedaalde olieprijs écht goed nieuws is, dan is het Europa. Want wij produceren geen olie en we hebben geen olie-industrie waar banen verloren kunnen gaan. Terwijl we wél heel veel olie importeren en verbruiken.

De lagere olieprijs is goed voor de Europese handelsbalans, goed voor Europese bedrijven én goed voor Europese consumenten.

Toch is Draghi bezorgd.

Volgens hem is de lagere olieprijs weliswaar een voordeel voor bedrijven en huishoudens, maar is hij bezorgd omdat inflatie verder daalt. En het gevaar voor deflatie stijgt.

Goede deflatie. Slechte deflatie
Je hebt twee soorten deflatie. Goede en slechte. Goede deflatie is als prijzen dalen door hogere productiviteit. Een voorbeeld van goede deflatie is de laptop waarop ik dit artikel zit te schrijven. Was 20 jaar geleden nog een enorm duur ding.

Slechte deflatie is als prijzen dalen door dalende vraag naar de goederen die in jouw eigen land (of economische zone) worden geproduceerd.

Wijntje?
Zou bijvoorbeeld de wereldwijde vraag naar wijn door economische malaise fors dalen, dan is er teveel aanbod van wijn. En wordt wijn goedkoper omdat wijnboeren zich gedwongen voelen om hun prijzen te verlagen. Dat soort deflatie veroorzaakt verlieslatende wijnboeren, failliet gaande wijnboeren etc.

Olie wordt niet in de Eurozone geproduceerd. En dus is een dalende olieprijs voor ons goede deflatie. Zéér goede zelfs.

Want deze deflatie zorgt ervoor dat bedrijven en huishoudens lagere vaste kosten hebben. Dus meer geld overhouden om te investeren, te consumeren, of om bestaande schulden af te lossen.

Is Draghi dom, of is hij hypocriet?
Inflatie door hogere accijnzen is voor Draghi blijkbaar geen probleem. Maar zodra dat wordt gecompenseerd door deflatie als gevolg van lagere olieprijzen, wordt hij bezorgd. Ondanks dat dit juist goede deflatie is.

Zou Draghi zo dom zijn dat hij goede deflatie niet van slechte kan onderscheiden? Of speelt hij alleen maar toneel met als doel om zo snel mogelijk de geldpersen écht aan te kunnen zetten?

Ik vermoed het laatste. Want hij wil over een dikke maand beginnen met heel veel geld printen. Is wel een béétje hypocriet, Mario!

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Het grote gevaar voor de beurzen

Afgelopen vrijdag vertelde ik u al dat de economie in Euroland afgelopen kwartaal piepend en krakend tot stilstand is gekomen. En tegelijk dat dit voor de beurzen positief nieuws is.

Er was vorige week echter nóg meer positief nieuws voor de beurzen. Uit Japan. Want de Japanse economie daalde met maar liefst 1,7 procent, ofwel 6,8 procent op jaarbasis.

Meer geprint geld, stijgende beurzen
De kans dat de ECB de geldpersen veel harder moet laten draaien, stijgt zienderogen. En de kans dat de BoJ nóg meer geld moet gaan printen dan ze nu al doet, stijgt ook zienderogen.

Dat zowel de eurozone als Japan zwaar ziek zijn (en in verschillende snelheden richting de afgrond gaan) doet er voor de beurzen niet toe. Het enige wat telt, is het vooruitzicht op nieuw geld dat richting de financiële markten zal vloeien.

Waar de wereld écht op zijn kop staat
Zoals ik vrijdag al schreef, leven we in een bizarre wereld. Maar waar de wereld pas écht op zijn kop staat, is op de kapitaalmarkten. De grafiek hieronder laat zien hoe ongelofelijk de situatie bijvoorbeeld is voor Italiaanse staatsobligaties.

Op de rode lijn zien we de Italiaanse staatsschuld. En op de groene zien we hoeveel rente je krijgt als je geld uitleent aan de Italiaanse staat. Hoe harder de staatsschuld stijgt, hoe gemakkelijker het blijkbaar voor Italië wordt om geld te lenen.

Hoe meer schuld je maakt, hoe minder rente je moet betalen
Uiteraard met dank aan Draghi, die in 2012 beloofde om garant te staan. Hetzelfde beeld zien we overal in Europa, in de VS én in Japan. Obligatierente op een laagterecord, terwijl staatsschulden blijven stijgen.

Als er iémand in de wereld is, die mij kan uitleggen hoe zoiets ongestraft kan blijven voortduren, dan houd ik mij zeer aanbevolen…

De allerstrafste situatie
De strafste situatie zien we echter op de Amerikaanse kapitaalmarkt. Geld uitlenen aan bedrijven die junk-status hebben, en daarvoor slechts 5% rente ontvangen, is absolute waanzin.

Komen we gelijk bij het grote gevaar voor de beurzen. Liquiditeit. Ik ben geen groot kenner van kapitaalmarkten, maar ik lees de afgelopen twee maanden steeds vaker dat veel grote jongens zich tot hun nek in de schulden hebben gestoken.

Hoe het straks volledig mis kan gaan
Kort geld lenen aan 1% en vervolgens junk-bonds kopen die 5% opbrengen. Zéér winstgevend. Totdat het mis gaat. Want die junk-bonds (bedrijfsobligaties) zijn blijkbaar niet bepaald liquide.

Als koersen daarvan omlaag gaan, kunnen dit soort risico nemende grote jongens worden gedwongen om hun junk-bonds voor nog veel lagere koersen te verkopen. Waardoor een restschuld overblijft en ze aandelen moeten verkopen om die restschuld te kunnen voldoen.

Waardoor junk-bonds verder in koers omlaag gaan, meer grote jongens in de problemen komen, meer pakketten aandelen gedwongen worden verkocht, en waardoor beurskoersen fors dalen.

Ondanks het hernieuwde optimisme op de beurzen, toch iets om zeer scherp in de gaten te houden…

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Als de grote jongens straks winst gaan nemen…

Op 26 juli 2012 hield Draghi zijn fameuze “whatever it takes” toespraak, waarin hij beloofde dat de ECB alles zou doen wat nodig was om de euro te redden.

Op dat moment was er nog redelijk paniek in euroland, want de rente op vooral Spaanse en Italiaanse staatsobligatie ging richting 7%. En beide landen zijn te groot om even een reddingspakketje voor in elkaar te zetten. Paniek dreigde.

“Ik sta garant”
En dus gaf Draghi met zijn “whatever it takes” de impliciete boodschap aan alle grote beleggers dat ze veilig die staatsobligaties konden kopen. Hij stond garant.

Grote beleggingsfondsen houden van garanties. Héél erg zelfs.

Zij belegden daarom met veel liefde in Italiaanse en Spaanse staatsobligaties, waardoor de rente daarop daalde. Crisis afgewend. En omdat de Fed en de BoJ vervolgens fors geld begonnen te printen, vloeide nog méér geld richting Europa.

Met als gewenst gevolg dat (terwijl staatsschulden verder stegen) de rente op staatsobligaties nog verder daalde.

Het ongewenste gevolgje
Alleen was er ook een ongewenst gevolgje. Hoe meer geld richting europese beleggingen vloeit, hoe meer de euro stijgt.

En hoe meer de euro stijgt, hoe goedkoper het wordt om te importeren, hoe duurder om te exporteren en hoe meer inflatie daalt.

Als de grote jongens straks winst gaan nemen
Waardoor Draghi wordt gedwongen om geld te printen. Want die inflatie moet weer richting 2%. En als inflatie straks laag blijft, dan gaat hij nog meer geld printen.

Met straks als onvoorzien consequentietje dat de grote fondsen (logischerwijs) de inmiddels behaalde winst op hun Italiaanse, Spaanse, maar ook Franse staatsobligaties veilig gaan stellen. Dat ze dus verkopen.

Dan stijgen de rentes daarop (terecht) fors. En hebben we weer paniek in euroland.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wat mij opviel aan Draghi’s persconferentie

Omdat de ECB gisteren met een groot pakket maatregelen zou gaan komen, heb ik voor één keer de moeite genomen om Draghi’s persconferentie live te bekijken. En dat was best informatief.

De aangekondigde maatregelen waren uiteraard informatief, maar er waren andere dingen die mij meer opvielen. Bij het voorlezen van de persverklaring kreeg ik bijvoorbeeld het gevoel naar iemand te kijken die totaal niet wist wat hij precies aan het voorlezen was.

Achteraf vermoed ik dat Draghi gewoon heel slecht is in voorlezen. Want bij de vragen van de aanwezige pers viel mij op dat hij op een ontspannen, scherpe en tegelijk symphatieke manier antwoordde.

Er waren drie dingen die mij enorm opvielen.

1. ECB’s definitie van stabiliteit
Het eerste was dat Draghi meerdere keren benadrukte dat de ECB naar slechts één ding streeft. En dat is naar prijsstabiliteit.

Omdat inflatie nu 0,5% is en consumentenprijzen dus bijna stabiel zijn, neemt de ECB maatregelen om prijsstabiliteit te bewerkstelligen.

Voor ieder mens is iets stabiel als het gelijk blijft. Voor de ECB zijn prijzen stabiel als ze met 2% per jaar stijgen. Kromme logica.

2. ECB wordt gedwongen door falende regeringen
Het tweede wat mij opviel was dat Draghi expliciet aangaf dat je als land uit een crisis geraakt als je belastingen verlaagt, overheidsuitgaven verlaagt, publieke investeringen (infrastructuur) verhoogt en structurele hervormingen (arbeidsmarkt, pensioenstelsel) doorvoert.

Daarmee leverde hij indirect forse (en zéér terechte) kritiek op zowat alle Euro-regeringen. Want die hebben hun uitgaven sinds 2008 alleen maar verhóógd, en ze hebben belastingen massáál verhoogd. Terwijl van structurele hervormingen nauwelijks iets in huis is gekomen.

Draghi wordt dus gedwongen tot maatregelen omdat Euro-regeringen de afgelopen jaren precies het omgekeerde hebben gedaan van wat nodig is om economische groei te bevorderen.

3. Belediging aan het adres van spaarders
Het derde wat mij opviel was Draghi’s reactie op de vraag over spaarders die het slachtoffer zijn van de enorm lage rente.

Daarop was zijn antwoord dat de ECB niet bepaalt hoeveel rente de spaarders ontvangen, maar dat iedere bank dat voor zichzelf bepaalt.

Dat antwoord is feitelijk juist, maar hij beledigt daarmee de intelligentie van spaarders. Ik heb het niet erg op banken, maar je mag niet van ze verwachten dat ze in de huidige situatie 3% rente aan haar spaarders gaan betalen. En Draghi weet dat donders goed.

Conclusie
Uiteraard ben ik niet bepaald een fan van de huidige generatie centrale bankiers. En door Draghi’s opmerking over de lage spaarrente al helemaal niet.

Maar je krijgt door naar de persconferentie te kijken toch wat meer begrip voor de moeilijke positie waarin de ECB wordt gemanouvreerd als gevolg van het dramatisch falende, contra-productieve beleid van politici.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: