Ik heb vorige week enkele zeer interessante analyses gelezen, waaronder een uitgebreide uitleg over waarom de Euro bijna gedoemd is om op termijn uit elkaar te spatten. Ik vind dit zodanig belangrijk, dat ik u deze uitleg absoluut wil meegeven. Ik heb het zo duidelijk en leesbaar mogelijk proberen op te schrijven, maar het kan toch zijn dat u misschien af en toe even moet doorbijten.
Deze week deel 2:
Spanje is de klos, en de Euro zal volgen
Vorige week gaf ik u op basis van een simpele economische waarheid aan waarom de Spaanse economie (en daarbij ook die van de andere PIIGS-landen) in een onmogelijke situatie zit.
(lees het artikel hier nog een keer)
De conclusie van deze analyse is simpel: als de Spaanse overheid fors gaat bezuinigen, dan zal er hoogstwaarschijnlijk een recessie komen. Daardoor zullen belastinginkomsten dalen, waardoor het nog langer duurt voordat het begrotingstekort onder controle zal zijn. Blijven ze evenveel geld uitgeven, dan zullen ze geen geld meer kunnen lenen op de kapitaalmarkten. Een onmogelijke situatie.
Enorme bedragen
De landen aan de Middellandse zee zitten in deze situatie, maar dat betekent niet dat het probleem niet op ons kan overslaan. In ons gratis rapport “Wees voorbereid en heb een plan” geven we al aan hoeveel geld alleen al de Duitse banken aan de PIIGS landen hebben geleend middels staatsobligaties. Maar liefst 586 miljard euro! Franse banken maar liefst 911 miljard euro, en Engelse banken hebben 398 miljard aan de PIIGS landen uitgeleend.
Verplichte solidariteit
Voor een deel geldt dat bijvoorbeeld de Duitse overheid bijna verplicht is om solidair te zijn met de PIIGS landen. Voor een ander deel geldt echter dat veel Duitse burgers meer dan genoeg hebben van het steunen van landen die er een potje van hebben gemaakt. Een Duitse lezer van de Financial Times schrijft bijvoorbeeld in een ingezonden brief dat veel Duitsers er meer dan genoeg van hebben dat ze in een muntunie zitten met een land als Griekenland, waar ambtenaren massaal staken omdat ze niet meer op 50-jarige leeftijd met pensioen kunnen, of met Frankrijk waar algemene stakingen uitbreken omdat de minimum pensioenleeftijd wordt opgetrokken van 60 naar 62 jaar. Veel Duitse burgers willen de D-mark terug en zien daarbij Zwitserland als voorbeeld van een land dat haar eigen, ijzersterke munt heeft, en daarbij een sterke export sector.
Afschaffing van de Euro?
De vraag is dus wat er straks zal gebeuren als de problemen in de PIIGS landen onoverkomelijk blijken. Aan de ene kant zullen deze landen zelf liever hun eigen munt hebben omdat ze dan kunnen devalueren om de export een duw in de rug te geven. Aan de andere kant zullen de noordelijk gelegen landen geen zin hebben om het zuiden te steunen. Beide zaken pleiten voor afschaffing van de Euro. Alleen lopen de banken in die situatie enorme risico’s die uiteindelijk weer op het bord van de belastingbetaler zullen komen.
Keuze uit twee kwaden
Het zal in ieder geval heet worden onder de voeten van politici. En als dat gebeurt, kan je de raarste dingen verwachten. En kan de Euro zomaar uit elkaar spatten. Als de politici het hoofd koel houden en de Euro blijft bestaan, dan zullen ze geen andere uitweg zien dan de zuidelijke EU-landen financieel te steunen, en als gevolg daarvan de drukpersen volop te laten draaien. Welke van deze twee scenario’s we ook gaan krijgen, we gaan daar als burgers heel veel last van hebben.