Zwarte vrijdag?

Vandaag gaan de Britten naar de stembus. En de kans is zeer groot dat ze gewoon in de EU blijven. Volgens Bloomberg’s Brexit Tracker was de kans op een Brexit vorige week nog gestegen tot 42%.

Maar na de moord op parlementslid Jo Cox veranderde alles weer. Vanmorgen achtte Bloomberg de kans op een Brexit opnieuw op 25%.

Tegelijk weten we echter dat ze in Groot-Brittannië een fantastisch track record hebben als het gaat om het volledig foutief voorspellen van verkiezingsuitslagen.

Je mag een Brexit dus niet uitsluiten.

George Soros waarschuwt
Ik vertelde u vorige maand al in dit artikel over George Soros’ nieuwste beleggingen. Deze week deed hij weer van zich spreken. Mochten de Britten toch kiezen voor een Brexit, dan voorziet miljardair Soros rampspoed op de beurzen.

Als Soros zoiets voorspelt, dan haalt het wereldwijd alle financiële én alle gewone kranten. Hij heeft dus aan de hele wereld verteld wat hij verwacht.

Uiteraard weet ik niet hoe de beurzen in geval van een Brexit zullen reageren. Niemand weet dat.

Politieke uitspraak
Maar ik word wel automatisch sceptisch van zo’n uitspraak. Want bij alle grote ontwikkelingen waar Soros in het verleden zijn miljarden mee verdiende (val Britse Pond in 1992) nam hij nooit de moeite om de wereld vooraf te informeren.

Dit lijkt mij daarom eerder een politieke uitspraak, bedoeld om angst te zaaien onder de twijfelaars. Zodat ze niet voor een Brexit zullen durven stemmen.

Mocht Soros toch gelijk krijgen
Mocht hij toch gelijk krijgen, dan ga ik er totaal geen last van hebben. Zoals ik u dinsdag al in dit artikel vertelde, speel ik in op stijgende én op dalende koersen.

Bij een Zwarte Vrijdag zullen de koersen van goud- en zilveraandelen nog iets harder stijgen. Maar deze aandelen zullen zonder een zwarte vrijdag de komende jaren ook met duizenden procenten in koers stijgen.

En voor de aandelen uit ons rapport “De Nieuwe Subprime Crisis” en “De Nieuwe Internet Hype” zullen we wat eerder de koersdalingen zien, die ook zonder een zwarte vrijdag onvermijdelijk zijn.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Waarom nog fysiek goud kopen?

Waarom zou ik nog fysiek goud kopen als goudaandelen zóveel meer winst gaan opleveren?

Die vraag ontvingen we deze week van enkele lezers naar aanleiding van dit artikel van afgelopen dinsdag. Goede vraag!

Persoonlijk spaar ik een deel van mijn geld, en met een deel beleg ik. Ik hoop dat het bij de meeste mensen zo werkt.

Fysiek goud = spaargeld
Fysiek goud is voor mij geen belegging. Dat is spaargeld. Ik koop fysiek goud omdat ik daar véél meer vertrouwen in heb dan in een spaarrekening. Omdat ik veiligheid wil, en dus een deel van mijn spaargeld buiten het financiële systeem (banken) wil aanhouden.

Het goudaandeel in ons nieuwe “Super Rendement Rapport” heeft vele malen meer koerspotentieel dan fysiek goud. Maar het is en blijft een belegging in een bedrijf. En dus stop ik er alleen geld in dat bedoeld is om mee te beleggen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Even een fabel de wereld uit helpen…

Goud is een belegging waarop je geen rente of dividend ontvangt. Het is een dom blinkend metaal dat in een kluis ligt en dat niets oplevert.

Dit is een commentaar dat ik veel lees en hoor van economen en ander slag volk dat niets in goud ziet. Probleem is alleen dat enorm veel van die zogenaamde specialisten nooit de moeite nemen om de geschiedenis te bestuderen.

Zouden ze dat wel doen, dan zouden ze weten dat onze voorouders (dus de gewone mensen van duizenden jaren geleden) hebben besloten dat goud en zilver de beste eigenschappen bezitten om als ruilmiddel (dus als geld) te dienen.

Goud en zilver zijn dus geld. Het is al duizenden jaren als geld gebruikt. Papiergeld is altijd ingevoerd door bankiers en politici. Het is met papiergeld altijd mis gedaan. Altijd. En ook nu is het mis aan het gaan. En de gewone burger is daarvan altijd de klos. Altijd.

Maar daar wil het nu verder niet over hebben.

Ik wil het hebben over de ongelofelijk domme opmerking dat goud geen rente oplevert. En dat euro’s wél rente opleveren. Als je goud in een kluis bewaart, ontvang je daarover geen rente. Als je euro’s in een kluis bewaart, ontvang je daarover ook geen rente.

Je ontvangt pas rente over iets als je het aan iemand uitleent.

Als je euro’s op je spaarrekening zet, dan leen je effectief je geld uit aan een bank. En neem je het risico dat je (een deel van) je geld niet terug krijgt. Je neemt dus tegenpartijrisico.

Hoe werkt dat bij een goudrekening?
Als je goud en zilver op een goudrekening aanhoudt, dan leen je het goud en zilver aan niemand uit. Je geeft het slechts in bewaring en betaalt daarvoor een vergoeding. Je blijft juridisch eigenaar van het goud en zilver dat op je goudrekening staat.

De fabel die we bij deze dus uit de wereld helpen
De enige reden waarom je rente ontvangt op een spaarrekening is omdat je effectief je geld uitleent. Als je geld (aan wie dan ook) uitleent, dan loop je risico. Tegenpartijrisico.

Twee soorten risico die niet wil lopen
Met papiergeld op een bankrekening lopen we twee soorten risico. Tegenpartijrisico en inflatierisico. Die risico’s wil ik juist in deze tijden niet lopen.

Want ik heb voorlopig even geen vertrouwen in onze politici, nog minder in onze centrale bankiers en nóg minder in gewone bankiers.

Daarom blijf ik goud en zilver bijkopen. Ik doe dat bij deze aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Een kostbare misvatting

Voordat deze economische crisis begon was het leven simpel. Een behoudend mens zette zijn geld op een spaarrekening en/of kocht staatsobligaties. Iemand die wat meer risico wilde nemen ging beleggen. Deed je dus niets met je geld, dan liep je geen risico en nam je genoegen met een beperkt rendement.

Ik denk hier vaak aan, want dit is precies waar ik voor de komende jaren zo bang voor ben. Namelijk dat mensen nog steeds op die manier denken, hun geld op een spaarrekening zetten en zichzelf daarmee een vals gevoel van veiligheid geven. Terwijl ze juist een enorm risico lopen.

Het gééft ook een veilig gevoel. Je saldo fluctueert niet en ieder kwartaal wordt er wat rente bijgeschreven. Maar wat als je saldo niet fluctueert, maar je voor dat spaarsaldo steeds minder kunt kopen? Of wat als je bank in de problemen komt? Of gewoon even ’tijdelijk’ de deuren sluit?

Een algehele misvatting die onder de bevolking lijkt te leven is dat als je je geld op een spaarrekening zet, het nog steeds jouw geld is. Dat de bank het simpelweg voor je bewaart en het altijd beschikbaar heeft.

Feit is echter dat u uw geld uitleent aan een bank. En de bank belooft u het gehele bedrag terug te betalen op het moment dat u daarom vraagt. Die bank gaat vervolgens echter met úw geld beleggen, samen met het geld van vele duizenden andere spaarders.

En daarbij rekenen ze erop dat hooguit een paar procent van die spaarders hun geld opvraagt. Dus dat het gros van de mensen hun geld jarenlang op die spaarrekening laat staan. Zo kunnen ze een groot deel van het van spaarders geleende geld vrij gaan beleggen voor een zo hoog mogelijk rendement. En zo hoog mogelijke bonussen.

En u als spaarder moet dan maar hopen dat die bank uw geld een beetje verstandig belegt. Ik weet niet hoe u het ziet, maar ík zie geen enkele reden om daarin ook maar énig vertrouwen te hebben.

Een spaarrekening is doodgewoon een belegging. Want je leent je geld uit aan een bank. Een staatsobligatie is een belegging, want je leent je geld uit aan de staat. Een aandeel is een belegging, want je stopt je geld in een onderneming.

Het enige wat je eigenlijk niet als belegging kunt beschouwen, zijn goud en zilver. Want dat is het enige échte, door onze voorouders gekozen geld. Dat is de enige manier om geld te bezitten, zonder dat je afhankelijk bent van een bank of van de staat.

De geschiedenis zegt alles. Landen zijn failliet gegaan, (centrale) banken zijn failliet gegaan en systemen van papiergeld zijn verdwenen door oorlogen en hyperinflatie. Het enige wat al die jaren waardevast is gebleven? Goud en zilver!

Daarom zijn goud en zilver in tijden van crisis het enige wat échte zekerheid bied. Ook al fluctueren goud en zilver dagelijks in prijs. Ook al voelt het aan als een belegging.

Het ís crisis. Serieuze crisis. Zéér serieuze crisis. Kies daarom voor goud en zilver! Ik blijf zelf stelselmatig goud en zilver bijkopen via deze aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Heb jij dan een onbeperkte pot met geld staan?

Deze vraag ontving ik vorige week van een lezer, nadat ik in dit artikel had geschreven dat ik periodiek geld investeer in goud en zilver. Het antwoord op die vraag is uiteraard dat ook ik niet onbeperkt geld heb liggen.

Ik heb al eerder geschreven dat wij goud en zilver niet zien als een belegging, met als primaire bedoeling om er een goed rendement mee te behalen. We verwachten dat wel, maar dat is puur omdat deze bull markt over een tijdje zal eindigen met een enorme hype.

Veilige vervanging voor spaargeld
Ik zie goud en zilver echter primair als een veilige vervanging voor mijn spaargeld. Tot april/mei vorig jaar heb ik altijd een deel van mijn geld op een spaarrekening aangehouden. Omdat mijn vrouw zich daar prettiger bij voelde. Zoals iedereen die getrouwd is zal beamen, is ook dat belangrijk. Het is daarbij ook nooit mijn levensdoel geweest om zoveel mogelijk rendement uit mijn vermogen te halen, met als doel om op een bepaalde leeftijd te kunnen stoppen met werken en met de bekende cocktail een hele dag op dat Caribische strand te zitten.

Vorig jaar heb ik echter geconcludeerd dat een spaarrekening gegarandeerd verlies oplevert, en dat dit de komende jaren zo zal blijven. Daarom hebben we besloten om een groot deel van onze spaarrekening om te zetten in vooral fysiek goud en zilver. We besloten om dat stap voor stap te doen, dus iedere maand een gelijk deel. En bij een serieuze koerscorrectie een dubbele portie.

De reële waarde van de euro zal dalen
De meeste mensen zien goud en zilver als een belegging. Dat heeft te maken met het feit dat we allemaal nog teveel geneigd zijn om in euro’s te denken. We zien euro’s als de basis van alles, want daarmee betalen we nu eenmaal de boodschappen. We moeten er echter rekening mee houden dat de reële waarde van onze euro fors omlaag zal gaan, waardoor die boodschappen fors duurder worden.

Ik heb fysiek goud dan ook niet gekocht omdat ik verwacht dat de goudprijs zal stijgen, maar juist omdat ik verwacht dat de waarde van de euro fors zal dalen. Dat betekent tegelijk dat de automatische veiligheid van een spaarrekening niet meer bestaat (zie ook dit artikel) en dat we zullen moeten wennen aan fluctuaties in ons saldo in euro’s gemeten.

Open een veilige goudrekening
Ik heb de komende jaren liever koersfluctuaties in euro’s dan dat ik een stabiel euro-saldo heb waarvan de koopkracht alleen maar daalt. Wij blijven er dan ook op hameren dat het ontzettend belangrijk is om een deel van ons spaargeld in fysiek goud en zilver aan te houden. Hebt u nog geen goudrekening?
Klikt u dan hier om er alsnog een te openen.

Het openen van een rekening is zeer eenvoudig, maar wel in het Engels. Klikt u hier voor een Nederlandse toelichting die u helpt bij het openen van een rekening.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Beurs gaat ook wel eens omlaag

(Bijdrage van Tom Lassing)
Het lijkt beleggers soms wel eens te verrassen dat de beurs ook lager kan. Er zijn beleggers die serieus denken dat ze iedere daling kunnen voorkomen en zodra de beurs dan ook een paar punten verliest, stappen ze al uit met hun winstgevende posities. Wat op verlies staat, dat blijft in bezit, immers niemand is ooit armer geworden van winst nemen, heet het dan.
Helaas echter is die opstelling toch een recept voor een financiële ramp.

Eerst besluiten waaraan een aandeel moet voldoen
In feite is een belegger die zo werkt aan het gokken. Dat wat goed loopt wordt vroeg verkocht en wat op verlies staat krijgt de tijd en kans om een enorm verlies te worden. Er is een alternatief op die werkwijze. Dat alternatief is om allereerst een besluit te nemen over waaraan een aandeel moet voldoen voordat je het koopt. Ik ben daar met mijn eigen (
BeursAccent) portefeuille helder over. Alleen aandelen van winstgevende bedrijven mogen gekocht worden.

Minder afhankelijk
Dat sluit al veel bedrijven uit. Door alleen te beleggen in aandelen van winstgevende bedrijven maak ik me minder afhankelijk van wat de beurs vandaag en morgen doet. Winstgevende bedrijven (met een positieve kasstroom) worden iedere dag intrinsiek meer waard. Wat de beurskoers dus vandaag en morgen doet, dat doet er weinig toe. Als ik zo’n aandeel over een jaar of misschien twee jaar bezie, wordt het intrinsiek steeds meer waard en op de lange termijn bezien is het zo dat die waarde uiteindelijk ook op de beurs in de koers tot uitdrukking komt.

Geduld, rust en minder kosten
Als ik dus maar genoeg geduld heb om dat moment af te wachten, dan kan ik haast niet verliezen. Soms komt het gelijk al met een paar maanden, maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik ook al wel eens meer dan 10 jaar heb moeten wachten. Ik heb dat geduld, want uiteindelijk was óók dat een prima belegging. Veel meer rust in de portefeuille houdt in dat ik minder hectisch op zoek moet naar nieuwe informatie, terwijl ik ook minder kosten maak.

Iedere keer visie aanpassen is dodelijk vermoeiend
De beurzen dalen nu weer. Het hoort bij het spel op de beurs. Is dat verlies? We gaan simpelweg een paar dagen of weken terug in de tijd, meer niet. Wie dan direct verkoopt doet het goed, maar wordt die stap niet duur betaald als te laat in de stijging weer wordt ingestapt… of zelfs het instappen straks helemaal achterwege blijft? Op iedere beweging van de beurs een visie moeten aanpassen is zeer vermoeiend en schreeuwt gewoon om een paar verkeerde inschattingen. Naar mijn idee zijn die duurder dan een stukje verlies moeten wegbijten en even wachten op het herstel. Of dat nu een enorme daling is zoals in 2008, of een daling van een paar punten zoals we de laatste maanden steeds zagen.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Beleggingshorizon

(Gastauteur: Tom Lassing)
Anders gezegd, na hoeveel tijd verwacht u het door u gewenste beleggingsresultaat bereikt te hebben? Services die schermen met enorme behaalde of te behalen rendementen, zien dat dit commercieel gezien prachtig werkt. Zo kwam ik een service tegen die in 2008 meer dan 2000% rendement had gemaakt. Een enorme prestatie, die voortkwam uit de fantastische belegging in een put optie positie die ze wijs genoeg heel lang vastgehouden hebben. Hun abonneebestand is dit jaar werkelijk naar de maan geschoten.
Vooralsnog echter, lijkt het rendement van 2009 niet op het rendement van 2008. De beurs wil niet nog een keer zo keihard dalen…
Hoe ver ligt de beleggingshorizon van de nieuwe abonnees op die service denkt u? Ik denk zelf dat ze hopen in één klap en liefst binnen enkele maanden ‘binnen’ te zijn.

Ongeloof
De kans dat het gaat gebeuren is vrijwel nihil, zelfs bij een service die al een keer zeer fors presteerde. Als ik zeg of schrijf dat beleggers moeten denken aan een horizon van dertig jaar, dan is er ongeloof. Het moet toch mogelijk zijn om sneller met beleggen ‘binnen te lopen’?
Ik vrees van niet. Rendement op rendement heeft namelijk tijd nodig. Het heeft ook rendement nodig…
Dat laatste wil vaak ook maar niet lukken. Dat ‘gokje’ leek zo kansrijk, maar pakte weer eens verkeerd uit. Een bekend gegeven? Een korte termijn belegging werd maar weer eens een lange termijn belegging. Ook zo’n gegeven waar veel beleggers mee in portefeuille zitten.

Mazzel
Van Warren Buffett wordt vaak gezegd dat hij mazzel had en zijn geluk in de huidige markt niet meer kan bestaan. Het is onzin. Warren Buffett heeft zich ook keihard afgevraagd waarom bedrijven in elkaar storten nét nadat hij er een belegging in deed. Salomon Brothers en General Ré, maar zelfs Berkshire Hathaway en ook al zijn beleggingen in luchtvaartmaatswchappijen zijn er voorbeelden van. Zelfs Warren Buffett heeft moeten leren dat de beste horizon er één is die dertig jaar verder ligt. Misschien niet in dezelfde posities, maar wel in de portefeuille.

Tom Lassing is directeur/eigenaar van
BeursAccent, gespecialiseerd in het inspelen op mondiale trends als energie, grondstoffen, China, etc.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Banken: “de klant staat voortaan centraal”

De commissie Maas heeft het gedrag van banken onderzocht en ze kwamen in hun onlangs gepubliceerde rapport tot een conclusie. De klant moet weer centraal komen te staan. De banken waren even een paar jaartjes vergeten dat ze ook nog zoiets hadden als klanten. Ze hadden het te druk met andere zaken.

Wij houden ons voor altijd aan onze belofte dat we nooit meer een aandeel van een bank zullen kopen. Dit omdat er iedere paar jaar wel weer een of andere crisis is, waar altijd banken bij betrokken zijn. Het grappige is: de reden dat ik banken als belegging potentieel interessant vond, is dat ik van binnenuit wist hoe enorm goed ze erin zijn om niets vermoedende consumenten enorm veel geld te laten betalen voor de meest onbenullige zaken. En dan nog vaak op een zodanige manier dat die consument, ook u dus, het zelf vaak niet eens in de gaten heeft.

Zouden banken in de toekomst werkelijk in het belang van hun klanten gaan denken, belegt u dan helemaal nooit meer in aandelen van banken. Ze zullen hun klanten dan niet langer een oor aannaaien, waardoor hun inkomsten fors zullen dalen.

Ik vermoed echter dat het zo ver niet zal komen. Dat u als klant dus niet moet gaan verwachten dat uw bank het beste met u voor zal hebben. Deze week las ik daarover in diverse kranten al verschillende voorbeelden. Bijvoorbeeld over banken die de maandlasten van mensen met variabele hypotheektarieven nu even niet naar beneden wilden aanpassen, terwijl ze daar wel recht op hebben. Het komt ze even niet zo goed uit.

Vaste rente is “inflation proof”.
Als u of een familielid nu trouwens van plan is om een hypotheeklening te nemen, neem alstublieft een lening waarbij de rente een jaar of twinig vast staat. Die zijn “inflation proof” en dat kan over enkele jaren héél goed van pas komen.

Ook heb ik al verschillende keren een mail van iemand ontvangen die een beleggingshypotheek had. Typisch zo’n product dat marketeers van banken hebben bedacht om mensen een oor aan te naaien. Neem altijd de soort hypotheek waar de bank het minste aan verdient. De ouderwetse annuïteitenhypotheek dus.
Wonen = zekerheid. Beleggen = risico. Houdt die twee zaken daarom altijd van elkaar gescheiden.

 

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: