De bizarre maand oktober

Lang geleden dat ik zo een bizarre beursmaand heb meegemaakt. Misschien heb ik zelfs nooit zoiets bizars meegemaakt.

In een maand tijd gingen de aandelenbeurzen van gemakzuchtig optimisme naar paniek, en vervolgens in geen tijd terug naar een soort euforie. Zonder dat er op economisch of geopolitiek vlak nu echt iets speciaals gebeurde.

Dat de beurs zó snel herstelde, heeft mij enorm verrast. Vooral omdat de dollar steeg én de olieprijs zeer onverwacht (en door bijna niemand voorzien) fors daalde.

Stijgende dollar is normaal slecht voor beurs
Vooral de stijgende dollar is normaal gezien niet goed voor de beurzen. Veroorzaakt dalende winsten van Amerikaanse bedrijven (buitenlandse winsten dalen in dollars gemeten) én veel problemen in opkomende markten (dollars die het land verlaten).

Daarnaast zagen we dat de Yen fors daalde omdat de Bank of Japan aankondigde nóg meer geld te gaan printen én zagen we dat de goudprijs opnieuw een opdonder kreeg.

Oorzaak daling goudprijs
Afgelopen maand was voor wat betreft goud zeer bizar. Bijna iedere week las ik berichten over fors stijgende vraag naar fysiek goud in vooral China, India en Rusland. En vorige week nog las ik hier nog dat de US Mint een 40% hogere vraag naar zilveren munten had.

Terwijl de vraag naar fysiek goud en zilver tot recordhoogte is gestegen, dalen de prijzen van goud en zilver. Hoe bizar is dat?

Een even logische als plausibele uitleg hiervoor hoorde ik vorige week van Raoul Pal.

Prijs goud wordt bepaald op de papieren markt
Voor iedere kilo fysiek goud zijn er misschien wel 100 beleggers die op papier goud bezitten. De goudprijs wordt echter bepaald op de papieren markt, en is dus manipuleerbaar.

Eén kilo fysiek goud dient zodoende als onderpand voor 100 kilo papiergoud. En zolang die 100 papieren goudbeleggers er allemaal op vertrouwen dat ze fysiek goud kunnen opeisen én geleverd zullen krijgen, is er niets aan de hand.

Omdat de vraag naar fysiek goud nu echter zo groot is, verdwijnt veel goud in kluizen van gewone mensen en centrale banken, waardoor het niet langer beschikbaar is voor levering. En waardoor de hoeveelheid beschikbaar onderpand zienderogen daalt.

Omdat er minder fysiek goud als onderpand beschikbaar is, moeten een fors aantal papieren goudposities worden gesloten omdat anders de verhouding fysiek goud/papiergoud nóg maffer wordt dan die nu al is. En door het sluiten van al die papieren goudposities, daalt de goudprijs.

Fase waar we doorheen moeten
Raoul Pal omschrijft dit als een tijdelijke fase waar we doorheen moeten. Die fase zal eindigen zodra we berichten zien van grote papieren goudbeleggers die levering van fysiek goud eisen. Of zodra de Shanghai Gold Exchange besluit om de goudprijs niet langer door de LBMA (London) te laten bepalen, maar het zelf te doen.

Zodra beleggers de papieren goudmarkt niet langer vertrouwen en alleen nog fysiek goud willen, of zodra andere goudmarkten besluiten om de Londonse prijsbepaling te negeren, gaat het knallen.

Dát dit gaat gebeuren is onvermijdelijk. Wannéér dit gaat gebeuren, weet niemand.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Als de grote jongens straks winst gaan nemen…

Op 26 juli 2012 hield Draghi zijn fameuze “whatever it takes” toespraak, waarin hij beloofde dat de ECB alles zou doen wat nodig was om de euro te redden.

Op dat moment was er nog redelijk paniek in euroland, want de rente op vooral Spaanse en Italiaanse staatsobligatie ging richting 7%. En beide landen zijn te groot om even een reddingspakketje voor in elkaar te zetten. Paniek dreigde.

“Ik sta garant”
En dus gaf Draghi met zijn “whatever it takes” de impliciete boodschap aan alle grote beleggers dat ze veilig die staatsobligaties konden kopen. Hij stond garant.

Grote beleggingsfondsen houden van garanties. Héél erg zelfs.

Zij belegden daarom met veel liefde in Italiaanse en Spaanse staatsobligaties, waardoor de rente daarop daalde. Crisis afgewend. En omdat de Fed en de BoJ vervolgens fors geld begonnen te printen, vloeide nog méér geld richting Europa.

Met als gewenst gevolg dat (terwijl staatsschulden verder stegen) de rente op staatsobligaties nog verder daalde.

Het ongewenste gevolgje
Alleen was er ook een ongewenst gevolgje. Hoe meer geld richting europese beleggingen vloeit, hoe meer de euro stijgt.

En hoe meer de euro stijgt, hoe goedkoper het wordt om te importeren, hoe duurder om te exporteren en hoe meer inflatie daalt.

Als de grote jongens straks winst gaan nemen
Waardoor Draghi wordt gedwongen om geld te printen. Want die inflatie moet weer richting 2%. En als inflatie straks laag blijft, dan gaat hij nog meer geld printen.

Met straks als onvoorzien consequentietje dat de grote fondsen (logischerwijs) de inmiddels behaalde winst op hun Italiaanse, Spaanse, maar ook Franse staatsobligaties veilig gaan stellen. Dat ze dus verkopen.

Dan stijgen de rentes daarop (terecht) fors. En hebben we weer paniek in euroland.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Wanneer gaat goud nu eindelijk eens stijgen?

Als u op deze pagina van ons blog kijkt, dan ziet u daar artikelen die ik vorige maand schreef en die over goud en zilver gaan. Wat echter vooral belangrijk is om je te realiseren, is dat ieder artikel vanuit een compleet andere invalshoek naar goud en zilver kijkt.

Valuta oorlog
Eerst vertelde ik u over de valuta oorlog die de VS en vooral Japan in gang hebben gezet. En dat Draghi alleen al om die reden gedwongen is om ook geld te printen, zodat de euro niet te duur wordt.

Centrale bankiers altijd te laat
Vervolgens vertelde ik u over het bewezen feit dat centrale bankiers nooit een crisis zien aankomen én dat ze economisch herstel nooit zien aankomen. Dat hun enige antwoord op een recessie rente verlagen en geld printen is, en dat ze daarmee (vooral met deze crisis) vrijwel zeker te lang door zullen gaan.

Manipulatie in de media
Daarna vertelde ik u dat het manipulatief drukken van de goudprijs door (centrale) bankiers nu eindelijk ook de aandacht van de reguliere media begint te krijgen.

Zwitserse cijfers
En vorige week gaf ik u de harde cijfers over de enorme hoeveelheid fysiek goud die maandelijks vanuit de VS en het VK naar Zwitserland wordt geëxporteerd, waar het wordt omgesmolten en daarna richting Hong Kong, China, India en Singapore gaat.

Vier verschillende invalshoeken, die allemaal op één ding wijzen. De goudprijs kan niet anders dan fors stijgen.

Maar wanneer gaat dat eindelijk gebeuren?

Jim Rickards heeft daar een simpel antwoord op. Zodra grondstoffenbeurs Comex en de bullion banks geen goud meer in voorraad hebben, en we berichten zien verschijnen dat ze niet aan hun verplichting om fysiek goud te leveren kunnen voldoen.

Kooppaniek
Vanaf die dag gaat de goudprijs echter niet zomaar een leuke stijging inzetten. Er zal een kooppaniek ontstaan, die de prijzen van goud (en zilver) in zeer korte tijd ongekend hard omhoog zal jagen.

Wanneer dat precies gebeurt, weet niemand. Voor mij geldt dat de huidige véél te lage prijzen een ongelofelijke kans bieden om fysiek goud en zilver voordelig aan te kopen.

Zodra straks kooppaniek ontstaat, is die kans voorgoed voorbij. En zal het gros van de spaarders/beleggers op een grandioze manier achter de feiten aanlopen…

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Bernanke weet het allemaal 100% zeker

Ben Bernanke is alweer een paar maanden met pensioen. Ik geef u hier nog even een paar publieke uitspraken die Bernanke deed in de aanloop naar het uitbreken van de kredietcrisis:

    • There is no housing bubble
    • I don’t buy the premise of house price declines, because house prices never declined on a nation wide basis
    • The subprime crisis is contained

Ik schreef vrijdag in dit artikel dat centrale bankiers nooit een bubbel zien aankomen. Met Bernanke was het nóg triester. Want je kunt iets waar je regelmatig naar wordt gevraagd onmogelijk over het hoofd zien. Bernanke beweerde tot het allerlaatste moment dat er geen bubbel was. Nog schokkender is hoe stellig hij in zijn beweringen was.

En toch werd deze gemankeerde professor zo ongeveer de belangrijkste man ter wereld. Zó belangrijk zelfs, dat hij nu diners met rijke beleggers en hedge fund managers bijwoont. En per diner $250.000 in zijn zak steekt.

David Einhorn was frightened
De bekende hedge fund manager David Einhorn was bij zo’n diner en stelde hem de vraag of het terugdraaien van het huidige geldprintbeleid geen érg moeilijke opgave zou gaan worden.

Bernanke antwoorde dat hij er 100% zeker was dat dit geen enkel probleem zou opleveren. En dat er in de VS met 100% zekerheid geen hyperinflatie zou komen.

100%.

Eindhorn vertelde achteraf dat hij het antwoord van Bernanke enorm beangstigend (frightening) vond. Want als iemand die nog nooit iets goed heeft voorspeld, zegt dat hij 100% zeker van iets is…

Bij een volgend diner verklaarde Bernanke doodleuk dat de rente tijdens zijn leven absoluut niet meer tot een historisch normaal niveau zal stijgen.

Geschokte hedge fund managers
Iemand die heeft bewezen zelfs geen maand vooruit te kunnen kijken, kijkt nu voor het gemak even een jaar of 20-30 vooruit. Logisch dat ook hier diverse aanwezige hedge fund managers geschokt waren.

Het is triest dat men $250.000 betaalt om naar zo’n man te luisteren. Maar als je goed naar Bernanke’s huidige uitspraken kijkt, dan weet je direct hoe laat het is.

Centrale bankiers rommelen maar wat aan en doen daarbij de hele tijd alsof ze weten wat ze doen.

Als het allemaal zonder gevaar voor de wereldeconomie zou zijn, dan zou het allemaal niet zo enorm triest (en beangstigend) zijn.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Bananenrepubliek

In Nederland zitten bij een toezichthouder als de centrale bank 1700 mensen stelselmatig te slapen. ABN-Amro, Fortis, Scheringa, SNS, IJsland. Ze werden pas wakker toen het kwaad al was geschied.

Maar eigenlijk is het nu niet eens meer zó erg. Als burgers/beleggers weten we sinds 2008 dat er geen fatsoenlijk toezicht is. We weten nu dat we zélf scherp moeten zijn.

En hoewel ze daar stelselmatig zitten te slapen, lijkt het me in ieder geval geen corrupte bende.

In de VS is het anders. Daar ligt het toezicht in handen van de zakenbanken. Het meest schrijnende voorbeeld daarvan was de benoeming van Goldman Sachs topman Hank Paulson tot Minister van Financien in 2006. Door George W.

Gisteren bleek nog maar eens dat er in de VS niets is veranderd.

De CTFC is het orgaan dat toezicht moet houden op de Amerikaanse grondstoffenbeurs Comex.

JP Morgan is die bank die met afstand het meest in verband wordt gebracht met manipulatie van vooral de zilver- en goudmarkt. En die in totaal maar liefst $25 miljard heeft betaald om aan vervolging voor diverse illegale praktijken te ontsnappen.

Blythe Masters is het hoofd van de grondstoffendivisie van JP Morgan. Is dus onderdeel van deze criminele bende.

Deze Blythe Masters wordt nu lid van de CTFC. Gaat dus van baan veranderen, voor de overheid werken. In haar nieuwe baan gaat ze toezicht houden op onder meer…JP Morgan.

VS = Bananenrepubliek.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Neem wraak op de internet-crash van 2000!

Herinnert u zich nog de internet-hype van 1999? Van alle aandelen die met ICT te maken hadden, stegen de koersen tot onvoorstelbare hoogten. En van een groot aantal van dit soort aandelen daalde de koers uiteindelijk naar nul.

Het aantal particuliere beleggers dat slachtoffer is geworden van bedrijven als Worldonline, Baan, Newconomy, Getronics en het Vlaamse Lernaut & Hauspie loopt in de miljoenen. En dan ben ik er nog een aantal vergeten…

Wat u zich misschien minder herinnert is dat ook de koersen van zeer goed presterende bedrijven tot véél te hoge niveau’s opliepen. En daarna hard omlaag knalden.

Een voorbeeld
Van bijvoorbeeld Cisco Systems was al in 2000 perfect duidelijk dat het een zeer goed presterend bedrijf was, met een veelbelovende toekomst voor zich. Dat is gebleken, want Cisco heeft ook nadien bewezen dat het een stabiel, financieel sterk, zeer winstgevend bedrijf is.

Beleggers betaalden op het hoogtepunt van de hype maar liefst 155 keer de jaarwinst voor een aandeel Cisco. Toen de bubbel in 2000 barstte, daalde de koers van Cisco van $82 naar een dieptepunt van $8. Een koersdaling van 90% dus.

14 jaar later, noteert Cisco nog steeds 73% lager dan haar toen bereikte all-time high!

Hetzelfde is, in meer of mindere mate, gebeurd met andere aandelen van toen al supergezonde bedrijven als Microsoft, Oracle, Yahoo en Intel. Al deze aandelen waren véél te duur, waarna een onvermijdelijke, enorme koersdaling volgde.

Wat als u de internet-crash van 2000 had zien aankomen?
Dan had u in ieder geval geen geld verloren. Maar u had ook bakken met geld kunnen verdienen door slim op deze enorme koersdalingen in te spelen.

Ik heb echter goed nieuws voor u!

Want we zijn terug in 1999. Beleggers betalen op dit moment belachelijk hoge koersen voor een reeks aandelen in de social media, cloud-technology en application software sector.

Aandelen met een k/w van 80 tot zelfs 450
Wij hebben aandelen gevonden van bedrijven die 25 tot 50 keer de omzet(!) noteren, terwijl ze verlies lijden. En van winstgevende bedrijven die 80 tot zelfs 450 keer de voor dit jaar verwachte winst noteren.

Het is overduidelijk dat deze aandelen rijp zijn voor net zulke enorme koersdalingen als we bij het barsten van de internet-bubbel in 2000 zagen.

We zijn druk bezig met het schrijven van een speciaal rapport hierover. In dat rapport geven we u de duurste aandelen, die kandidaat zijn om het hardst in koers te dalen.

Een rapport dat u in staat zal stellen om wraak te nemen op de internet-crash van 2000! Komende donderdag meer hierover…

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Mario laat de geldpersen alvast warm draaien

In juli 2012 haalde ECB-president Mario Draghi een mooie truc uit. Hij beloofde de financiële markten domweg dat hij er alles aan ging doen om de euro in zijn huidige vorm te laten overleven.

Mario zat tussen twee vuren. Grote problemen in de PIIGS-landen schreeuwden om meer geld printen. Merkel wilde echter absoluut niet dat de ECB nog meer geld ging printen. Het zou haar herverkiezing in gevaar brengen.

De truc heeft gewerkt. En nog best een lange tijd ook. Mario heeft nu al 15 maanden lang op zijn belofte kunnen teren, zonder geld te hoeven printen. Met dank aan zijn collega’s Bernanke en Kuroda (Japan), die de geldpersen wél volop lieten draaien. Maar de truc verliest nu haar uitwerking.

Rampzalige cijfers
Vorige week kwam Eurostat met het bericht dat de staatsschuld in de Eurozone in het 2e kwartaal is gestegen tot maar liefst 93,4% van het BBP. De eurolanden voegden samen nog maar eens €125 miljard aan hun toch al torenhoge schuld toe.

De staatsschulden van Griekenland (169%), Italie (133%) en Portugal (131%) zijn domweg onhoudbaar. En hoewel Spanje met 92% nog net onder het gemiddelde zit, stijgt haar staatsschuld het snelst van alle eurolanden. De grafiek hieronder zegt genoeg.

Meer slecht nieuws
Gisteren kwam Eurostat met nog meer slecht nieuws. De werkloosheid in de eurozone blijft met 12,2% onverminderd hoog. In september verloren nog maar eens 60.000 mensen hun baan.

Maar écht verrassend was het bericht dat inflatie in de Eurozone in oktober is gedaald tot slechts 0,7%. Zonder geld printen gaat de eurozone de komende maanden richting deflatie. In de zwakke landen gaat het nu al die kant op. Kijk maar eens hieronder naar de Spaanse inflatiecijfers.

Het gaat nog een tijd lang gezellig zijn op de beurs
Deflatie is een ramp voor landen met te hoge staatsschulden. En is een nachtmerrie in de ogen van centrale bankiers. Mario gaat geld printen. Veel geld.

Dat betekent dat straks de drie grootste centrale banken ter wereld volop aan het geld printen zijn. Een ramp voor de lange termijn.

Maar voor ons beleggers is de lange termijn een zorg voor later. Want voor de komende tijd betekent het zeer waarschijnlijk dat het op de aandelenbeurzen gezellig gaat zijn. Héél gezellig.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Alleen als je een tik van de molen hebt gehad…

…accepteer je in de huidige economische situatie een baan als nieuwe voorzitter van de Federal Reserve. Dat was de eerste gedachte die in mij opkwam toen ik enkele maanden geleden vernam dat Ben Bernanke door Obama aan de kant ging worden geschoven.

Wie het ook zou worden. Het is per definitie iemand die ofwel over een ongelofelijk laag IQ beschikt, ofwel iemand die ze geestelijk niet allemaal op een rijtje heeft.

Als je van de geldprinterij bent, dan leid je de wereld richting hyperinflatie. En wordt je naam voor de eeuwigheid in één lijn genoemd met Rudolf Havenstein van de Reichsbank in 1923.

En als je na je aantreden de geldpersen stop zet, dan duikt de wereldeconomie direct in een diepe depressie, waarna je als Fed-voorzitter maar beter een paar jaar lang onder je bureau in het Fed-gebouw kunt gaan wonen.

In 1980 kon Paul Volcker het tij nog keren. Omdat de Amerikaanse economie in de kern nog redelijk gezond was. Maar echt gezellig zullen de jaren 1981-82 voor hem niet zijn geweest. Pas in 1983 begon zijn beleid vruchten af te werpen, waarna een behoorlijk lange economische bloeiperiode begon.

Nu is het te laat om het tij te keren. Het economische gezwel was in 2008 al veel groter dan in 1980, en het is de afgelopen vijf jaar alleen maar groter geworden.

Janet Yellen wordt de nieuwe Fed-voorzitter. De indicaties dat deze vrouw ze niet allemaal op een rijtje heeft, kregen we al in 2010. Zij pleitte toen zelfs voor negatieve rente.

Rente betalen op je spaarrekening
Dat betekent dat je je geld op een spaarrekening zet (dus uitleent aan een bank), en dat je daarvoor geen rente ontvangt, maar juist rente betaalt. Dat je je bank dus betaalt als je geld ván ze leent en als je geld áán hen uitleent.

Onder Yellen zal de Fed alleen maar méér geld gaan printen. En kan de rente zelfs tot onder nul gaan. Waarna andere centrale banken uiteraard zullen volgen.

Economisch is het wat mij betreft een ramp. Het enige voordeel voor ons beleggers is dat aandelenkoersen de komende tijd nog behoorlijk verder kunnen stijgen.

Daarnaast is wat mij betreft de duidelijke boodschap dat je je spaargeld beter in fysiek goud en zilver aanhoudt, dan op een spaarrekening bij een bank.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Economisch herstel in zicht?

Gisteren konden we het weer in alle kranten lezen. Draghi heeft afgelopen weekend tijdens een of andere bijeenkomst ergens in Azië verklaard dat de Eurozone op weg is naar herstel. Waar hij dat op baseert, vertelde hij er voor het gemak even niet bij. En is voor mij een totaal raadsel.

Hoewel de afgelopen jaren al een heel leger aan politici en eurocraten economisch herstel hebben voorspeld, zijn we geneigd om aan een dergelijke uitspraak van een centrale bankier meer waarde te hechten. Hij is immers het boegbeeld van een onafhankelijk instituut?

Hieronder even de voorspellingen van de twee ECB-presidenten die tijdens deze crisis aan het roer zijn geweest:

Draghi
Jan12 – Draghi ziet voorzichtig herstel
Nov12 – Herstel eurozone in tweede helft 2013
Jun13 – Eurozone op weg naar herstel

Zijn voorganger Trichet
Jul08 – Trichet en IMF voorzien herstel in 2009
Jan09 – Trichet voorziet economisch herstel in 2010
Mei09 – Eerste tekenen van herstel zijn te zien
Mei10 – Grieken zullen hun verplichtingen blijven nakomen
Jul10 – Er komt geen nieuwe recessie
Aug10 – Trichet voorziet sterker herstel economie eurozone
Okt10 – Herstel gaat door in gematigd tempo

Dat de reguliere media dit soort uitspraken nog serieus nemen en ze zonder enige kanttekening publiceren, zegt alles over de belabberde kwaliteit van diezelfde reguliere media.

Dat politici en centrale bankiers, na er zo vaak naast te hebben gezeten, nog altijd het lef hebben om in het openbaar nergens op gebaseerde positieve economische voorspellingen te doen, zegt alles over hoe ze als mens in elkaar steken.

Voor ons burgers/beleggers is het belangrijk om uitspraken van politici en centrale bankiers vooral te negeren. Je hebt er totaal niets aan. Behalve misschien als contra-indicator.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media:

Hoog tijd voor wat historisch perspectief

Goud en zilver doen het niet best de laatste tijd. En dat werkt behoorlijk op de zenuwen van beleggers die deze edelmetalen om de verkeerde reden hebben gekocht. En op die van mensen die goud in september 2011 kochten of in oktober 2012.

In dit artikel beloofde ik u om uitgebreid in te gaan op de ontwikkeling van de goudprijs en om u te proberen te helpen om de zaken in (historisch) perspectief te plaatsen.

Het vervelende van beleggen…
… is dat in geen enkele bull markt de koersen recht omhoog gaan. Iedere bull markt gaat gepaard met forse correcties. Daarom is het belangrijk om je iedere keer weer dezelfde vraag te stellen, namelijk:

Zijn de voorwaarden voor een bull markt in goud nog altijd aanwezig?
En is er reden om te verwachten dat dit het komende jaar zal veranderen?

Eerst ga ik u even laten zien dat de recente daling van de goudprijs kinderspel is met de daling die we tijdens de vorige bull markt in goud zagen, namelijk die van de jaren ’70. Kijkt u eens naar de volgende grafiek:


40% daling in acht maanden tijd

Deze grafiek laat goed zien hoe goud eind 1974 nog rond $184 noteerde en dat de goudprijs eind 1976 maar liefst 27% lager noteerde op $134.

En dit zijn nog slechts de december prijzen. In augustus 1975 noteerde goud zelfs $110. Dat was een daling van 40% in slechts acht maanden tijd!

Iemand die eind 1974 goud kocht, keek vervolgens tot begin 1978 tegen verlies aan. En hoewel al die tijd alle voorwaarden voor een bull markt in goud aanwezig bleven, verkochten de meeste particulieren zwaar gefrustreerd hun goud in de jaren 1975-76.

Kijkt u nu op onderstaande grafiek even wat vervolgens in de jaren 1977-1980 gebeurde.

U ziet dat de goudprijs steeg tot maar liefst $600 in 1980. In de eerste twee maanden van 1980 noteerde goud zelfs rond $675. Op deze grafiek ziet de daling van 1975-76 er slechts uit als een onbeduidende correctie.

De meeste particulieren leden verlies én misten de hype fase
Dit terwijl wél gold dat de meeste particulieren die in 1974 goud kochten, het binnen één tot twee jaar weer verkochten, daardoor verlies leden én de hype fase van de bull markt misten.

Eind 1979, begin 1980 werden de voorwaarden voor een bull markt in goud weggenomen door Paul Volcker. Hij ging de Amerikaanse centrale bank leiden en kondigde aan dat het beteugelen van inflatie zijn belangrijkste prioriteit was.

Als belegger hoefde je vervolgens niet in de stress te schieten, want je had nog het gehele jaar 1980 om je goud met een prachtige winst te verkopen.

Dat was het verleden. Terug naar het heden
Kijken we nu even naar huidige bull markt, ofwel naar de ontwikkeling van de goudprijs in de afgelopen jaren. Zie onderstaande grafiek.

U ziet dat de goudprijs sinds de start van de huidige bull markt aan het einde van ieder jaar hoger noteerde dan het jaar voordien. En dat van een écht serieuze correctie nooit sprake is geweest.

Als je deze grafiek bekijkt, dan zou je direct zeggen dat het de hoogste tijd is voor een serieuze correctie. En dat is dan ook iets waar diverse topbeleggers op hopen. Met de nadruk op hopen, want er zijn zeer goede redenen waarom die stevige correctie er tot nu toe nooit is gekomen.

Conclusie
Niemand weet hoe de korte termijn eruit ziet. Wat ik wél weet is dat de voorwaarden voor een bull markt in goud (en zilver) nu zelfs nog meer aanwezig zijn dan enkele jaren geleden.

Daarom blijf ik periodiek bijkopen. Als de goudprijs fors is gestegen (zoals in oktober) koop ik wat minder bij. En als de goudprijs (zoals nu) is gedaald, koop ik juist meer bij. Volgens mijn bescheiden mening zijn dit de beste aanbieders.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: