Gekibbel over een minuscuul miniprobleempje

Vandaag verkiezingen in Nederland. Ik heb de afgelopen weken bewust een beetje (maar vooral niet teveel) de debatten gevolgd. Europa is een belangrijk verkiezingsthema en daarom wilde ik weten wat de lijsttrekkers daarover te melden hadden.

Het was precies zoals ik had verwacht. Ze hadden het thema Europa net zo goed het thema Griekenland kunnen noemen. Gaan we Griekenland nog een keer geld lenen (= geven) of niet. Iedere keer diezelfde discussie, terwijl de situatie even simpel als onvermijdelijk is.

Griekenland is een failliet land waar geen redden meer aan is. Punt.
Het eerder aan Griekenland geleende geld zijn we kwijt. Punt. 
Griekenland gaat uit de Euro, voert de Drachme in en devalueert fors. Punt.

Maar Griekenland is slechts een minuscuul miniprobleempje. Een puistje op de rug van een olifant. Als we het vergelijken met Spanje. Het Spanje waar ik de heren politici geen enkele keer over heb horen spreken.

If you owe the bank $100, it’s your problem.
If you owe the bank $100 million, it’s the bank’s problem.

Griekenland heeft een probleem, want het land zit zwaar in de schulden. De schulden die Spanje heeft zijn vele malen groter. Waardoor niet alleen Spanje, maar ook de overige (noordelijke) eurolanden een enorm probleem hebben.

Als Spanje zichzelf failliet verklaart, dan is de ellende niet te overzien. De Spanjaarden weten dat heel goed. En dus kunnen ze eisen stellen. Spanje heeft een gigantisch steunpakket nodig. Ze zullen dat steunpakket wel aanvragen, maar alleen als de overige eurolanden aan hun eisen tegemoet komen.

Dus geen Trojka (ambtenaren van IMF, EC, ECB) over de vloer. En geen bezuinigingen die de straten van Madrid nog meer dan nu zal doen volstromen met boze burgers.

De vraag is hoe de politici van Nederland, Duitsland, Finland etc. dit aan hun bevolking gaan verkopen. In het geval van Nederland geldt dat het uiteraard iets gemakkelijker is als de verkiezingen net achter de rug zijn. Je presenteert het gewoon als een “nieuwe, onverwachte gebeurtenis”, zodat de bevolking alleen maar machteloos kan toekijken.

De Nederlandse politici hebben nu wekenlang gekibbeld over het al dan niet extra steun verlenen aan een land dat toch al reddeloos verloren is. En hebben met geen woord gesproken over de tikkende atoombom onder de eurozone. Spanje.

Of dit domheid of leugenachtige slimheid is, mag u uiteraard zelf beoordelen.

Deel dit artikel per mail of via uw sociale media: