Als u mijn artikelen van de afgelopen weken over goud en zilver hebt gelezen, dan is het u hopelijk zeer duidelijk geworden dat er een oorlog tegen goud aan de gang is. Vooral het artikel van gisteren over India spreekt boekdelen.

Als ik de premier of centrale bank president van eender welk land was, dan zou ik er zelf óók alles aan doen om te voorkomen dat burgers goud kopen.

Daar zijn echter twee manieren voor.

De eerste is een ordinaire oorlog tegen goudbezit, om daarmee je eigen falend beleid te verbloemen. De tweede is dat je consequent een zodanig monetair en financieel beleid voert, dat burgers vertrouwen hebben in hun nationale munt.

Westerse politici en centrale bankiers kiezen voor de eerste manier. Als ik politicus of centrale bankier was, dan zou ik kiezen voor een beleid dat burgers met recht vertrouwen geeft in hun eigen munt.

Dat betekent een rente die minimaal 2% boven het inflatieniveau zit. Géén geld printen. Een kleinere overheid die zich niet overal mee bemoeit. En een overheid die op zijn hoogst evenveel geld uitgeeft dan er binnenkomt.

Sterker nog. Ik zou op dit moment het liefst helemaal geen goud of zilver willen bezitten!

Ik zou liever zien dat centrale banken geen geld printen. Dat we op onze spaarrekening 4% rente zouden ontvangen. Dat staatsschulden maximaal 30% van het BBP zouden bedragen. Dat politici hun hand op de knip zouden houden.

Helaas gebeurt overal in de westerse wereld precies het omgekeerde van wat ik als verantwoord monetair en financieel beleid beschouw.

Politici en centrale bankiers zijn hard bezig om de koopkrachtwaarde van de dollar, yen, euro, pond etc. naar de verdommenis te helpen. Door de rente op 0% te houden, door massaal geld te printen, door schulden op te laten lopen.

Dáárom bezit ik goud en zilver. En daarom blijf ik goud en zilver periodiek bijkopen. Ik doe dat bij deze aanbieders.

PS:
De huidige oorlog tegen goud lijkt iets bijzonders. Maar dat is het niet. Ook dat is in de geschiedenis al veel vaker voorgekomen. De laatste keer (jaren ’60) werkten acht centrale banken samen om de goudprijs op $35 per ounce te houden. Dat lukte een tijd lang. Totdat het plotseling niet meer lukte. In de jaren nadien steeg de goudprijs met ruim 2300%.